تأثیر آموزش مهارت های مبتنی بر هوش هیجانی بر میزان رضایت زناشویی دانشجویان دانشگاه مازندران

سابقه و هدف: مهارت های هوش هیجانی، یکی از عواملی است که می تواند به ایجاد و افزایش رضایت زناشویی زوجین کمک نماید. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر آموزش مهارت های مبتنی بر هوش هیجانی بر میزان رضایت زناشویی زوجین دانشجو است. مواد و روش ها: در این روش نیمه تجربی، 60 دانشجوی متأهل در مقطع کارشناسی دانشگاه مازندران، به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. گروه آزمون تحت آموزش 15 مهارت مرتبط با هوش هیجانی قرار گرفتند.  قبل و بعد از این دوره آموزشی، از هر دو گروه (آزمایش- گواه)، آزمون های هوش هیجانی و رضایت زناشویی اخذ گردید و نتایج آزمون ها مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. یافته ها: سطح هوش هیجانی آزمودنی هایی که در این دوره آموزشی شرکت کرده بودند (21/43±7/343) در مقایسه با آغاز دوره (66/44± 76/327) و هم چنین به نسبت آزمودنی هایی که این دوره را نگذرانده بودند (39/35±63/336) تغییر قابل توجه ای نشان داد (000/0= p). هم چنین برگزاری این دوره آموزشی توانست بر میزان رضایت زناشویی گروه آزمایش نیز بیافزاید (002/0= p). استنتاج: کسب مهارت های مبتنی بر هوش هیجانی می تواند به میزان زیادی از مشکلات زناشویی و رشد نگران کننده طلاق در جامعه به ویژه در جامعه دانشجویان کاسته و بر میزان رضایت زناشویی آن ها بیافزاید.